maandag 24 november 2008

De tweede sneeuw


De tweede sneeuw is geen droge of poederachtige, de sporen licht aangevroren, verder op in het bos is het milder zachter, natter en wat drassig.

Ook de paarden, kijken ons wat meesmuilend aan,als we een zak brood te voorschijn toveren.

Ze zijn ruig,maar ook weer nattig gelijk het sneeuwkleed,waar bruine aarde en groenig loof zich onder probeert te verstoppen,wat steeds minder goed lukt.

Verder op is het kouder witter en winterachtig,ik bemerk dat onze beardies de steeds groter wordende pompoenen (ijsballen) aan hun poten knap lastig gaan vinden en waarschijnlijk ook zeker gevoelig,ik besluit de oudste Quincy te dragen,maar 25 kg ,we zijn niet ver van huis,ik lijk net een herder die het verloren schaap om zijn nek draagt,dit valt reuze mee en mijn seniorbeardie begint het steeds aangenamer te vinden,ik voel dan ook dat hij zich lekker laat hangen,tot dat ik hem in de tuinkamer op de trimtafel leg,wat vlugger en veelvuldig dan gewoonlijk vul ik het emmertje met warm water, om de poten van onze beardies te ontdoen, te ontdooien van de sierlijke ijspompoenen die door de tweede sneeuw waren gevormd.

Nadat de poten met warme droge handdoeken waren droog gemaakt,vielen zij soezend naast elkaar in slaap.

En ik, ik vond weer tijd om een klein stukje van mijn dagelijkse bezigheden met jou als lezer te delen.
Lidy

1 opmerking:

  1. Wat herkenbaar, die dikke sneeuwkluiten aan de poten. Het zal een hele vracht zijn geweest, om hem te tillen.
    Groetjes van Anita

    BeantwoordenVerwijderen