Onze Quincy maakt het goed, heeft er veel plezier in ons (nog) gezelschap te houden, ondanks zijn ongemakken is hij opgewekt en geniet van ´n dagtochtje met picknick etc.
High tea or low tea, maakt hem niets uit, een galopje door een weide waar net gehooid is en de schaduwplekken die de bomen voor hem creëren maken het ons wat comfortabel met zo´n senior in ons midden die op 12 september waarschijnlijk zijn 100 jarige jubileum gaat vieren, in hondenjaren wel te verstaan.
Dit doet mij denken aan de bibliotheek uit vroeger tijden, je haalde gewoon een stempel en ging gewoon verder met het volgende hoofdstuk.
Zo gaat het nu ook met mens en dier, die weer een opleving hebben, die je versteld doen staan.
Quincy schrijft nu zijn eigen hoofdstuk(ken), zijn laatste of enerlaatste, hij houdt ons in spanning net als een goed boek, zo´n dikke pil
Het zijn misschien kleine dingen, maar je ziet dat Quincy geniet. En dat maakt het ouder worden aanvaardbaar. Hierdoor kunnen ook jullie genieten van zijn oude dag. En dat laatste hoofdstuk, laat hem dat nog maar even uitstellen.
BeantwoordenVerwijderenLiefs van Anita en Tender