Nog geen jaar geleden kreeg ik via schoolbank.nl, een kattebelletje van een klasgenoot?
"Volgens mij zat je bij mij in de klas".
Dit was het prille begin van een reunie in spe,een grijs verleden kreeg heel langzaam kleur en werd als maar groener, als we eens getallen gaan vermenigvuldigen, 18 klasgenoten x 40 jaar geschiedenis uit een mensenleven = zevenhonderdtwintig jaar, (docenten niet eens meegerekend.)
In een reunie van 5 uurtjes is dat niet te bevatten, hoeft ook niet.
Zoals kinderen schoorvoetend de klas betreden op de eerste schooldag, zo ook hanteerden velen de pen, de telefoon of de optische muis.
Ik bemerkte dat het verzamelen van een groep soms snel, soms traag verliep , zelfs Tros Vermist werd ingeschakeld, ja hoor, ook de laatste schakel werd kort geleden verbazendwekkend snel gevonden.
Gelukkig hoeven we niet tot de reunie te wachten, we mailen, skypen, een groepshyve wordt aangemaakt, foto´s worden geplaatst, de reunie wordt voorbereid, geduldig toont de countdowngadged ons de geplande datum.
Ik mag mij gelukkig prijzen, dat ik redelijk vooraan stond bij het uitdelen van het geheugen, opgeslagen informatie, die een onuitputtelijke bron is geworden van beeldende herinneringen, veel anecdotes en details over onze school/stagetijd, een tijd, nog voordat we belangrijke keuzes namen en wegen kozen om te zijn wie we nu zijn, het is goed terug te kijken, om vervolgens de stand in z´n vooruit te schakelen.
Beardiertje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten