De natuur creëert juwelen in de winter.
Als eindelijk de eerste sneeuwvlokken uit de hemel dwarrelen en zich vastzetten op de kale bomen en grauwe wegen, verandert alles in een sprookje, het wordt stil, geluiden worden gedempd, met de witte deken over het land wordt de aardbodem en de planten tegen vorst beschermd.De dieren krijgen het moeilijk bij het zoeken naar voedsel, in holen verscholen genieten velen van hun winterslaap. Wat wij een sneeuwvlokje noemen, bestaat uit ijs, veel vertakte en aaneengegroeide sneeuwkristallen, bij luchttemperaturen onder -0°c , valt deze als neerslag uit de winterwolken. Naar gelang temperatuur, luchtvochtigheid en wind zijn sneeuwvlokken dikker, fijner of harder als naalden.Een sneeuwkristal onstaat niet als water bevriest, dan zou er hagel of ijzel ontstaan.Het leven van een sneeuwkristal begint in de wolken, deze worden gevormd tijdens ´n hoge vochtigheidsgraad tussen -10 en -15 graden.Er zijn in ieder geval vrieskernen nodig, waar zich sneeuwkristallen omheen vormen.Deze vrieskernen kunnen stofdeeltjes in de lucht zijn of zoutkristallen van de branding, zelfs bacteriën en ook roet, teer, zwaveldioxide uit industriele vervuiling.De basisvorm is altijd zeskantig, hier voor is de structuur van de watermolecule (H2O)verantwoordelijk.Een mooie sneeuwkristal groeit dus door het samenspel van kou en vocht in de wolken.Omdat elke sneeuwkristal zijn eigen reis maakt door de wolken en het tijdstip en de afstand van de val nooit gelijk zijn bestaan er geen twee dezelfde kristallen.Door zijn typische structuur verraadt elke sneeuwkristal zijn herkomst.
Mijn fascinatie is groot, ik had dit ook nooit kunnen schrijven zonder de het levenswerk van belangrijke wetenschappers.
*Zoals bijvoorbeeld: Charles Knight , hij was meteoroloog, hij fotografeerde onder een microscoop, nog voor de sneeuwkristal smolt, is zijn structuur voor eeuwig vastgelegd.Charles zocht naar een verband tussen de vorm van de sneeuwkristal, het type weer en het tijdstip van de val uit de wolk.
*Steven Lindow ontdekte bacteriën die als vrieskern diende, later werd bekend dat van een specifieke bacterie eiwit vrij komt, dat kristalvorming van ijs bevorderd, dit was het begin van de omzetting naar kunstmatige sneeuw, wintersportgebieden varen hier wel bij.
*Vincent J. Schaefer ging met ´n chemische oplossing aan de slag, zo probeerde hij de ijskristal te vangen in/tussen een vloeibare snelhardende plastic, "gesandwiched" verdampte de kristallen, daarna bleef een permanente afdruk van de structuur bewaard.
*Eric Erbe en W.J.Wergin fotografeerden sneeuwkristallen met een electronenmicroscoop, zij legden sneeuwkristallen in hun meest fantastische vormen vast.
*De zeskant of zespuntige sneeuwkristal werd al in 1610 opgemerkt door de duitse sterrenkundige Johannes Kepler toen de sneeuwvlokken op zijn jas vielen, hij had het idee dat de vorm iets te maken zou kunnen hebben met andere regelmatige zeshoeken in de natuur.
*In 1885 werkte Wilson A.Bentley met camera en microscoop, hij stoeide met sluitertijd en opstelling hier van, na 45 winters hard werken had hij resultaat geboekt en in 1931 publiceerde hij "SNOW CRYSTALS" waarin wel bijna 2500 verschillende sneeuwkristallen staan.
Beardiertje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten