Waar zouden de dieren zijn zonder ons, of liever, waar zouden wij zijn zonder alle dieren.
Niet weg te denken uit ons bestaan, ons eten en drinken, ons schoeisel en kleding, de sport en het vermaak in zoo en circus en als gezelschap kan je niets beters wensen.
Dierendag, ze kunnen het wel zonder ons, beter zelfs, alleen heeft de mens het dier afhankelijk gemaakt van ons, ja ik ook, ik kan niet zonder hen.
Worden we niet wakker onder een heerlijk donzen dekbed, dan is het wel een wollen deken.
De zeep,shampoo en creampjes zijn allen getest, de varkensharen zitten gezellig met de onze in een borstel.
Zacht, medium of hard, een ei hoort er bij, ook de pillen die we (moeten) slikken zijn proefondervindelijk verantwoord.
De paardenkrachten zijn met de tijd in een hogere versnelling geraakt, de haverzak werd een tank, die steeds bodemlozer wordt.
De energie die in de dierenwereld geleverd wordt is uitzonderlijk hoog, werkeloosheid bestaat niet, het leger der mieren is hier o.a een voorbeeld van.
De zijderups, die aan het beginproces kruipt van een schitterend natuurproduct, zijden kousen, blouse's en sjawls die onze huid en ego sieren.
De spinnen met hun schitterende webben, waaraan voor dag en dauw de druppels fonkelen in de zon als kristallen.
De vogels die hun mooiste lied voor ons zingen, toch maar dat eerste kivietsei laten liggen.
De bijen die de imker vliegensvlug hun zuivere waar komen brengen.
De kleurrijke vlinders, niet alleen die, die we soms in onze buik koesteren bij tedere gevoelens.
Het warme bont, de zachte vacht, de lange haren, kleurrijke veren, de mooiste vissen en al wat in schelp of diep op de bodem van de oceaan zich verborgen houd.
Lieve lezer, begrijp me goed ik ben geen dierenactiviste, al doet bovenstaande daar zelfs mij aan denken bij een leescontrole, ik besef mij alleen dat we veel meer zouden moeten genieten door onze ogen open te houden voor dierenlanteinen.
Wie is er niet grootgebracht met troostende knuffels van beer, aap of welk dier dan ook in de vorm van een pluche toddel.
Ons eerste boek ging alleen maar over dieren op de boerderij en we leerden hun taal, (lees geluiden).
De Ot en Sienboeken en Verkadealbums met nostalgische plaatjes gingen er in als koek.
Ook Jip en Janneke, de vertellingen waarin de veilige geborgenheid van huis en tuin voorop staat en waar dan ook (Poppejans), Beer, Takkie de hond en Siepie de poes veelvuldig figureerden.
De sprookjes (over de grote boze Wolf, etc).
Iets ouder verslonden wij de zwaardere kost, de wilde dieren uit Afrika en het Amazonegebied.
De vertellingen Van vos de Reynaerde , dit boek is niet zo maar een leuk dierenverhaal, er zijn tal van satirische verwijzingen naar de "Mensenmaatschappij" in te vinden.
Lassie, Furie, Daktari en Jungle Book en de latere Lion King lieten ons geloven dat het ook milde dieren waren, wat ouder beseften we dat dieren ook gevoel hebben, de emoties worden onverbloemd getoond, van dansende beren, apenstreken en zeehondjes, de trek van de gnoes en olifanten die rouwen om hun mededikhuid(en) die daar levenloos resteren.
De nieuwsgierigheid naar resten uit de prehistorie en de vondst van nieuwe diersoorten vertellen ons veel over de interactie tussen mens en dier.
Sinds het logo van het zwart/witte pandabeertje zijn we meer bewust geraakt van ons dierenrijk door de mooie vertederende en ontroerde verhalen en beelden van o.a het WNF deze organisatie werd op 11 september 1961 opgericht.
Het Rijk der Dieren is zo inmens groot en gaat veel verder dan onze lieve blaffers, miauwers, snuffies en flappies.
Beardiertje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten