Het is echt herfstig weer vandaag, de droge momenten pik ik er uit om met Pol te gaan wandelen en wat buitenactiviteiten te bezigen, zoals wat verse keukenkruiden te potten.
Vanmorgen sprak ik een oude dame die haar stoepje veegde en naar mijn tweede hond vroeg, de zoveelste die ons altijd gadesloeg, als ik met mijn beardies uitging, ik maakte tijd voor een babbeltje en bemerk dat dit me sterkt.
Ook zij had al drie honden gehad en allen moeten "Afgeven", zoals ze dat noemde. Ze had een vriendelijke blik en een positieve uitstraling, toch kon ik zien dat ze veel had mee gemaakt.
Ik vind het fantastisch wanneer "oude(re)" mensen weten wat er in de wereld speelt, belezen zijn en nog zoveel interresse hebben en tonen, nog op zich zelf wonen en er goed en verzorgd uitzien.
Daarbij komt dat ze een accent had die mij vertrouwd in de oren klonk, Brabants is dan wel geen Limburgs, maar de Bourgondische levenshouding hebben we gemeen.
Nu ik dit schrijf laat het carrillon weer van zich horen, iets dat mij nimmer stoort maar een typische Hollandse nostalgie uitstraalt, ik beloof mijzelf, dat we de volgende keer als we hier weer komen naar de vogeltjesmarkt in Antwerpen gaan, een steenworp hier vandaan (25 km) Morgen reizen we weer af naar Duitsland, waar we met veel plezier wonen, toch mis ik iets voor mijn gevoel, de zomer is nu echt voorbij, de regen tikt onophoudelijk op het glazen dak van de serre, het is er heerlijk licht terwijl het buiten toch somber is. De oktobermaand brengt ons weer naar de winter(tijd) met de bijbehorende bezigheid zoals bijvoorbeeld breien, thee leuten en paddenstoelenlucht.
Beardiertje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten