donderdag 5 februari 2009

Hoe de hond en de mens bevriend werden


In een groot bos woonde eens een hond helemaal alleen en dat beviel hem heel slecht. Dus ging hij op zoek naar een goede kameraad. In het bos ontmoette hij eerst een haasje, de hond stelde voor:"Laten we samen ´n woonplaats zoeken". "Mij best", zei het haasje. Toen het donker werd maakte de haas een bed en de hond ging bij hem liggen. Ze sliepen in maar in het holst van de nacht begon de hond te blaffen, het haasje schrok en zei:"Wat moet dat geblaf betekenen? Als de wolf het hoort komt hij hier heen en dan zijn wij allebei het haasje". De hond dacht bij zich zelf, dit is geen goede kameraad voor mij.

De volgende dag zocht hij de wolf op. Hij vond hem en zei:"Wolf, laten we elkaar gezelschap houden. "Mij best", zei de wolf, "Ik ben je maat". Het werd avond en ze legden zich neer om te slapen. Midden in de nacht begon de hond te blaffen. De wolf werd wakker en zei nors: "Waarom blaf je zo? Als de beer het hoort komt hij hier heen". De hond wilde nu ook niet bij de wolf blijven en hij ging op zoek naar de beer voor wie de wolf wel en hij zelf niet bamg was.

De hond ontmoette de beer en zei:"Beer laten we bij elkaar blijven". "Mij best", zei de beer,"Laten we dat doen". Het werd avond en ze gingen slapen. Midden in de nacht begon de hond te blaffen. De beer werd er wakker van en gromde:"Waarom blaf je zo? Als de mens ons hoort, zijn we er bij. De hond dacht, geen van deze kameraden is voor mij geschikt, allemaal zijn ze bang voor een sterkere. Alleen de mens lijkt me iemand die bang is voor niemand.

De hond dwaalde door het bos, tot hij de mens tegen kwam, hij zei:"Kan ik bij je komen wonen?

De mens nam de hond mee naar zijn huis. Het werd avond, ze gingen slapen. Om middernacht begon de hond te blaffen. De mens werd er wakker van, maar hij verbood het blaffen niet.

"Pak ze!", zei de mens tegen de hond. "Jaag ze op en pak ze!".

En vanaf dat moment waren ze bevriend.


Beardiertje

Geen opmerkingen:

Een reactie posten