zondag 19 september 2010

Gisteren heb ik ons beardieboyke gewogen, 7,4 kg, da´s mooi, hij eet goed en laat het zich goed smaken. Zijn eten krijgt hij verdeeld over 4 porties per dag, bestaande uit 3/5 canex- puppybrocks en 2/5 pedrigee-welpenbrokjes, canex is in Duitsland niet verkrijgbaar, vandaar deze melange, een overgang naar een volledige pedrigeevoeding, die qua samenstelling nagenoeg gelijk is, wat ik erg belangrijk vind, zowel in deze fase als die erop volgend.
Vandaag is Charley 12 weken oud, de inburgeringscursus is zeker voor hem nog láng niet ten einde.
Ik heb een aantal "activiteiten" op mijn programma staan voor deze zondag.
We stapten in de auto op weg naar het treinstation in Meppen, maar niet zonder een fles water, drinkbakje, mijn jaszak vol minibeloningsbrokjes en wat poepzakjes.



In Meppen liepen we langs de witte lijn het perron op (en neer) het was (nog) vrij stil en koud, de wachtende reizigers hadden zo wat afleiding en Charley had bekijks. Erg onder de indruk was tie niet, totdat er een vriendelijke stem de volgende aankomende trein aankondigde. Het denderend geluid wat ik verwacht had bleef uit, rustig kwam deze tot stilstand en Charley en Pol waren door hun moedige gedrag geslaagd met vlag en wimpel.
In Haren was een flomarkt, ik hoopte daar op een drukte die uitbleef, Jos verwende zich zelf met een rode Porsche (een origineel schaalmodel wel te verstaan uit 1961.)

De ballonnen die bij de GROTE nieuwe bolides stonden klalden niet, zelfs niet die mooie paarse ballon die voor onze voeten uit rolde, waar een zeer jonge eigenaar mee jongleerde.

Daarna zijn we naar de Dom van Haren gereden om wat kaarsjes op te steken, een ritueel die we sinds mensenheugenis met veel plezier en devotie bezigen tijdens vacanties en uitstapjes , dankbaarheid voor al de goede dingen die wij in ons leven mogen ervaren.





Daarna zijn we naar een tuincentrum gereden, we plaatsten Charley op een door ons meegenomen automat in een winkelwagen, weer een nieuwe ervaring rijker, de vermoeidheid sloeg toe, mijn brokjes raakte op en winkelend publiek toonden hun gevoelens die Charley bij hen opriep, de volgende oefening was "BLIJF" samen met Polleke in de auto, terwijl Jos en ik eindelijk een gezamelijke keus hadden kunnen maken bij de aankoop van twee schitterende tuinlantaarns, als of het nog niet genoeg schittert, beetje schemer vind ik ook wel aangenaam. Toen we bij de auto kwamen, troffen we twee lieverds aan, die "wakend" sliepen, zoals ik verwachtte, tijdens de rit huiswaards viel onze benjamin al snel in slaap, de trek bij thuiskomst was groot, maar goed ook.

Beardiertje

Geen opmerkingen:

Een reactie posten